Kalkulator przeliczeniowy systemów liczbowych

Na co dzień używamy systemu dziesiętnego. W systemie dziesiętnym pozycja cyfr reprezentuje potęgę liczby 10 (podstawa 10). Oznacza to, że w miarę przesuwania się w lewo od najmniej znaczącego bitu przechodzimy do następnej pozycji po osiągnięciu 9. Wartość 9 oznacza 9 „jedynek”, natomiast 10 oznacza 1 „dziesiątkę”.

System dwójkowy to system o podstawie 2, w którym występuje tylko 1 i 0. Każda pozycja oznacza krok o 1. Po dwójkowej liczbie 1 następuje 10 (1 na pozycji 2. i „0” na pozycji jedynek). Następne jest 11 (1 na pozycji 2. i 1 na pozycji jedynek). 100 odpowiada dziesiętnej liczbie 4 (1 na i czwórek, 0 na pozycji dwójek i zero na pozycji jedynek). Największą zaletą dwójkowego systemu liczbowego, jeśli chodzi o programowanie, jest to, że obwody bardzo łatwo prezentują te dwa stany. W elektronice cyfry 1 i 0 mogą służyć jako oznaczenie stanu wyłączenia lub włączenia. Dzięki temu system dwójkowy jest podstawą całego programowania. Wadą układu dwójkowego jest to, że liczby dwójkowe stają się bardzo długie, jeśli liczba jest duża.

System ósemkowy jest systemem o podstawie 8, co oznacza, że oznaczenia pozycji liczb (od LSB - najmniej znaczącego bitu) idą w kierunku 1, 8, 64 itd. Na przykład, w systemie ósemkowym 135 rozkłada się na 1x64 + 3x8 + 5x1, co daje w sumie 93. System ósemkowy jest dziś mniej popularny i został w dużej mierze zastąpiony systemem szesnastkowym o podstawie 16.

System szesnastkowy oparty jest na podstawie 16 i wykorzystuje cyfry 0-9 oraz litery A-F. W tym systemie pozycja „jedynek” wzrasta od 0 do 9, ale „10” jest reprezentowane przez literę A, 11 przez B itd. Największą zaletą systemu szesnastkowego jest to, że jest to łatwiejszy sposób przedstawiania bardzo dużych liczb. Wartość szesnastkowa 4B6 rozkłada się na 4 (dwójkowo 0100), B (dwójkowo 1011), 6 (dwójkowo 0110). W ten sposób można wziąć bardzo długi ciąg binarny i skondensować go do łatwiejszego do odczytania formatu.