Wykorzystanie modułu pomiarowego parametrów życiowych w opracowywaniu urządzeń zdrowotnych i sportowych urządzeń ubieralnych

Przez: Stephen Evanczuk

Przekazane przez: Północnoamerykańscy redaktorzy DigiKey

Zainteresowanie urządzeniami ubieralnymi mierzącymi parametry życiowe, które wynika po części z pandemii COVID-19, generuje popyt na coraz efektywniejsze rozwiązania zaspokajające wymagania użytkowników w zakresie szerszych funkcjonalności i wyższych dokładności, przy jednoczesnej redukcji rozmiarów, wydłużeniu czasu pracy na baterii i obniżeniu kosztów. Dla projektantów to niekończące się źródło wyzwań, zwłaszcza w kontekście krótkich terminów wprowadzania produktów na rynek oraz budżetów. Pewnym wsparciem jest tutaj postęp w dziedzinie urządzeń mierzących parametry życiowe, ich funkcjonalnej integracji i coraz bardziej całościowych rozwiązań projektowych.

Artykuł omawia trendy na rynku urządzeń ubieralnych i mierzących parametry życiowe, a także wyzwania dla ich projektantów. Następnie przedstawiono moduł pomiaru częstości akcji serca oraz wysycenia krwi obwodowej tlenem (SpO2) firmy Maxim Integrated i zademonstrowano sposoby jego wykorzystania do efektywniejszego wdrażania urządzeń ubieralnych, zapewniających dokładny pomiar częstości akcji serca i innych wielkości bez nadmiernego zużycia energii w urządzeniach mobilnych z zasilaniem bateryjnym.

Wymagania projektowe dotyczące pomiaru parametrów życiowych

Monitorowanie częstości akcji serca jest podstawową funkcją wielu konsumenckich urządzeń ubieralnych, jednak coraz większym zainteresowaniem cieszy się pomiar SpO2. Pomiar SpO2 w przeszłości był używany głównie przez sportowców do celów optymalizacji treningów, jednak obecnie znajduje coraz szersze zastosowania, zwłaszcza w samodzielnym monitorowaniu obniżenia wydolności układu oddechowego związanego z chorobą COVID-19. Dostarczenie odpowiednich rozwiązań dla interesujących się stanem zdrowia klientów, którzy przyzwyczaili się do elektroniki ubieralnej stanowi poważne wyzwanie dla deweloperów, zarówno pod względem kosztów, możliwości, rozmiarów jak i wagi.

Wiele czujników parametrów życiowych posiada wbudowane analogowe podsystemy front-end, co zwalnia deweloperów z obowiązków tworzenia łańcuchów sygnałowych i podsystemów przetwarzania końcowego, które są niezbędne w pomiarach parametrów zdrowotnych i wydolności. Mimo to, niewiele z tych zaawansowanych urządzeń posiada kombinację funkcji odpowiednią dla urządzeń ubieralnych. W wyniku tego nie rozwiązują one wyzwań projektowych z punktu widzenia oczekiwań użytkowników dotyczących miniaturowych urządzeń ubieralnych mierzących parametry życiowe, które mają być tak samo dyskretne, jak innego rodzaju popularne urządzenia ubieralne, takie jak np. smartwatche, opaski sportowe oraz bezprzewodowe słuchawki douszne.

Kolejne wyzwania dotyczące integracji projektu pojawiają się, gdy zachodzi potrzeba dodania jednej lub więcej funkcji pomiaru parametrów życiowych do popularnych urządzeń ubieralnych. Podobnie jak w przypadku innego rodzaju osobistych mobilnych urządzeń elektronicznych z zasilaniem bateryjnym, konsumenci domagają się dłuższego czasu pracy baterii nawet w najmniejszych produktach i zwykle wybierają produkty biorąc pod uwagę zarówno koszty i funkcje, jak i czas pracy baterii.

Aby sprostać tym wymaganiom, deweloperzy mogą sięgnąć po moduł pomiarowy parametrów życiowych MAXM86146 firmy Maxim Integrated, umożliwiający projektowanie niestandardowych urządzeń oraz system ewaluacyjny MAXM86146EVSYS bazujący na module MAXM86146, pozwalający na szybkie tworzenie prototypów.

Moduł pomiarowy parametrów życiowych oferuje gotowe do użycia rozwiązanie

Moduły pomiarowe parametrów życiowych MAXM86146 firmy Maxim Integrated dostępne są w 38-wtykowych obudowach o wymiarach 4,5x4,1x0,88mm) i stanowią gotowe do użycia rozwiązanie, umożliwiające przyspieszenie prac rozwojowych nad kompaktowymi sportowymi i zdrowotnymi urządzeniami ubieralnymi z zasilaniem bateryjnym. Aby sprostać wymaganiom dłuższego czasu pracy baterii oraz funkcji pomiaru parametrów życiowych, moduł minimalizuje zużycie energii, zachowując jednocześnie dokładność i szybkość pomiaru częstości akcji serca oraz SpO2.

Oprócz dwóch wbudowanych fotodiod, moduł zawiera dwukanałowy analogowy układ front-end (AFE) MAX86141 firmy Maxim Integrated oraz mikrokontroler bazujący na procesorze Arm Cortex-M4, który stanowi wariant mikrokontrolera MAX32660 Darwin firmy Maxim Integrated, zoptymalizowany pod kątem pomiaru parametrów życiowych (ilustracja 1).

Schemat modułu pomiarowego parametrów życiowych MAX86146 firmy Maxim Integrated (kliknij, aby powiększyć)Ilustracja 1: moduł pomiarowy parametrów życiowych MAX86146 firmy Maxim Integrated zawiera optyczny analogowy układ front-end (AFE), mikrokontroler i fotodiody, zamknięte w niewielkiej obudowie. (Źródło ilustracji: Maxim Integrated)

Zintegrowany układ MAX86141 zużywa zaledwie 10μA prądu przy 25 próbkach na sekundę i zawiera rozbudowany analogowy optyczny podukład front-end (AFE) przeznaczony do sterowania wieloma diodami świecącymi (LED), służącymi do pomiaru częstości akcji serca oraz SpO2. Optyczne monitory częstości akcji serca zwykle wykorzystują fotopletyzmografię (PPG), która monitoruje zmiany objętości krwi obwodowej towarzyszące każdemu uderzeniu serca. Urządzenia te zwykle wykorzystują do pomiaru światło zielone o długości fali 540nm, które jest pochłaniane przez krew i jest mniej podatne na artefakty, ponieważ nie wnika ono w tkanki tak głęboko, jak inne długości fal. Pulsoksymetry optyczne wykorzystują zarówno diody LED koloru czerwonego (zwykle 660nm), jak i diody LED na podczerwień (IR) (zwykle 940nm) w celu pomiaru różnicy w pochłanianiu pomiędzy hemoglobiną i deoksyhemoglobiną. Technika ta leży u podstaw metod optycznego pomiaru SpO2 (patrz: Projekt taniego pulsoksymetru wykorzystującego gotowe komponenty).

W celu wykonania pomiarów optycznych, deweloper musi zapewnić precyzyjną synchronizację akwizycji sygnału z fotodiody z impulsami światła emitowanymi przez odpowiednie diody LED. Zintegrowany analogowy układ front-end (AFE) MAX86141 modułu MAXM86146 zapewnia oddzielne łańcuchy sygnałowe do sterowania diodami LED i do akwizycji sygnału z fotodiody. Po stronie wyjściowej analogowy układ front-end (AFE) zawiera trzy wysokoprądowe niskoszumowe sterowniki LED dostarczające impulsy do zielonych diod LED celem pomiaru częstości akcji serca, a także do czerwonych i podczerwonych diod LED celem pomiaru SpO2. Po stronie wejściowej analogowy układ front-end (AFE) zawiera dwa kanały akwizycji sygnałów z fotodiod. Każdy z nich posiada dedykowany 19-bitowy przetwornik analogowo-cyfrowy (ADC). Te dwa kanały mogą działać niezależnie lub zostać użyte łącznie, aby zapewnić odczyt promieniowania z większej powierzchni.

Sterujące łańcuchem sygnałowym układu AFE LED i sygnałów fotodiod oprogramowanie układowe działające na wbudowanym mikrokontrolerze reguluje ustawienia analogowego układu front-end (AFE) w celu maksymalizacji stosunku sygnału do szumu (SNR) i minimalizacji zużycia energii. Stopniowe zmiany warunków oświetleniowych w otoczeniu powodują reakcję obwodów korekcji światła z otoczenia (ALC) wbudowanych w układ scalony MAX86141. W niektórych sytuacjach światło otoczenia może jednak szybko się zmieniać, na przykład gdy użytkownik przechodzi pomiędzy obszarami cienia i intensywnego światła słonecznego, co prowadzi do błędów korekcji światła z otoczenia (ALC). Aby zniwelować skutki tej często spotykanej sytuacji, moduł MAX86141 zawiera funkcję wykrywania i zastępowania skokowych zmian. Urządzenie identyfikuje znaczne skoki pomiaru światła z otoczenia w porównaniu z poprzednimi próbkami i zastępuje próbki danych światła z otoczenia wykraczające poza określone granice wartościami ekstrapolowanymi na podstawie względnie powolnych zmian oświetlenia otoczenia.

Ponieważ do zarządzania działaniem analogowego układu front-end (AFE) mikrokontroler modułu wykorzystuje oprogramowanie układowe, szczegóły operacji wymaganych do wykonania dokładnych pomiarów częstości akcji serca oraz SpO2 są transparentne dla deweloperów. Wykorzystując ustawienia oprogramowania układowego, moduł automatycznie wykonuje wspomniane pomiary, przechowując dane nieprzetworzone i obliczone wyniki w buforze pierwszy na wejściu - pierwszy na wyjściu (FIFO), gdzie dostępne są dla procesora hosta systemu za pośrednictwem interfejsu szeregowego I2C modułu.

W jaki sposób moduł MAX86146 upraszcza projektowanie sprzętu ubieralnego

Dzięki rozbudowanym funkcjom, moduł pomiarowy parametrów życiowych MAX86146 wymaga stosunkowo niewiele dodatkowych komponentów, aby stworzyć pełny projekt zapewniający dokładne pomiary częstości akcji serca oraz SpO2. W celu wykonywania jednoczesnych pomiarów częstości akcji serca oraz SpO2, moduł MAX86146 może współpracować z zewnętrznym niskoszumowym multiplekserem analogowym, na przykład przełącznikiem MAX14689 firmy Maxim Integrated podłączonym do dyskretnych diod LED koloru zielonego i czerwonego oraz podczerwieni (ilustracja 2).

Schemat modułu pomiarowego parametrów życiowych MAX86146 firmy Maxim Integrated (kliknij, aby powiększyć)Ilustracja 2: w celu jednoczesnego pomiaru częstości akcji serca oraz SpO2, oprócz odpowiednich diod LED, moduł pomiarowy parametrów życiowych MAX86146 firmy Maxim Integrated, wymaga kilku dodatkowych komponentów: multipleksera analogowego (MAX14689, po lewej) oraz przyspieszeniomierza wykrywającego ruchy podczas wykonywania pomiarów. (Źródło ilustracji: Maxim Integrated)

Ponadto moduł MAXM86146 może wykorzystywać dane z przyspieszeniomierza trójosiowego w celu korekcji ruchów pacjenta podczas pomiarów częstości akcji serca i wykrywania ruchów podczas pomiarów SpO2, które wymagają, aby użytkownik pozostawał w spoczynku przez krótki czas pomiaru. Deweloper może podłączyć przyspieszeniomierz obsługiwany przez oprogramowanie układowe bezpośrednio do portów interfejsu SPI modułu MAXM86146, albo podłączyć przyspieszeniomierz ogólnego przeznaczenia do procesora hosta.

Opcja podłączenia do hosta zapewnia większą elastyczność w zakresie doboru urządzenia. Wymagany jest tylko trójosiowy przyspieszeniomierz ogólnego przeznaczenia, jak np. MC3630 firmy Memsic, pracujący z częstotliwością 25 próbek na sekundę. Mimo tego deweloperzy nadal muszą zapewnić, że dane z przyspieszeniomierza są zsynchronizowane z próbkowaniem częstości akcji serca. W tym celu wbudowany mikrokontroler dokonuje decymalizacji lub interpolacji próbek z przyspieszeniomierza, aby w miarę potrzeb skompensować dryft pomiędzy danymi częstości akcji serca i danymi przyspieszeniomierza.

Szybkie rozpoczęcie prac dzięki ewaluacji modułu MAXM86146 i szybkiemu tworzeniu prototypów

Wprawdzie moduł MAXM86146 upraszcza projektowanie sprzętu systemu, jednak deweloperzy chcący przeprowadzić ewaluację modułu MAXM86146 lub przystąpić do szybkiego tworzenia prototypów swoich aplikacji mogą pominąć projektowanie sprzętu i natychmiast rozpocząć pracę z urządzeniem, korzystając z systemu ewaluacyjnego MAXM86146EVSYS. System MAXM86146EVSYS jest zasilany z portu USB lub baterii litowo-polimerowej (LiPo) 3,7V i zawiera płytkę czujnika optycznego (OSB) MAXM86146_OSB bazującą na układzie MAXM86146, podłączoną kablem giętkim do płytki głównej akwizycji danych MAXSensorBLE z obsługą Bluetooth Low Energy (BLE) (ilustracja 3).

Wygląd systemu ewaluacyjnego MAXM86146EVSYS firmy Maxim IntegratedIlustracja 3: system ewaluacyjny MAXM86146EVSYS firmy Maxim Integrated zawiera płytkę procesora głównego z obsługą BLE oraz podłączoną kablem giętkim płytkę czujnikową na bazie modułu MAXM86146. (Źródło ilustracji: Maxim Integrated)

Płytka MAXSensorBLE zawiera mikrokontroler hosta MAX32620 firmy Maxim Integrated oraz mikrokontroler bluetooth NRF52832 firmy Nordic Semiconductor. W rzeczy samej, płytka MAXSensorBLE służy jako kompletny projekt referencyjny urządzenia ubieralnego z obsługą technologii BLE. Oprócz pomocniczych komponentów aktywnych i pasywnych, płytka MAXSensorBLE posiada układ scalony zarządzania zasilaniem (PMIC) MAX20303 firmy Maxim Integrated, zaprojektowany specjalnie z myślą o wydłużeniu czasu pracy baterii.

Płytka czujnika optycznego MAXM86146_OSB łączy moduł pomiarowy parametrów życiowych MAXM86146 z przełącznikiem analogowym MAX14689 i kompletnym zestawem diod LED wymaganych do jednoczesnego pomiaru częstości akcji serca oraz SpO2. Dodatkowo na płytce umieszczono obsługiwany przez oprogramowanie układowe przyspieszeniomierz trójosiowy, połączony bezpośrednio z modułem MAXM86146.

Aby ocenić pracę modułu przy użyciu systemu ewaluacyjnego MAXM86146, wystarczy go zasilić przy użyciu portu USB-C lub baterii LiPo. Jeśli to konieczne, należy podłączyć klucz sprzętowy BLE USB do komputera osobistego, na którym działa aplikacja MAXM86146 EV System Software firmy Maxim Integrated. Aplikacja ta działa pod systemem Windows i stanowi graficzny interfejs użytkownika (GUI), który pozwala deweloperom na łatwe modyfikowanie ustawień modułu MAXM86146 i natychmiastową obserwację wyników prezentowanych w postaci wykresów danych. Oprócz dostępu do rejestrów modułu MAXM86146, graficzny interfejs użytkownika (GUI) oferuje intuicyjne menu służące do ustawiania różnych trybów działania oraz konfiguracji. Deweloperzy mogą na przykład wykorzystać kartę trybów graficznego interfejsu użytkownika (GUI) aby ustawiać różne sekwencje dla diod LED (ilustracja 4, u góry), a także użyć karty konfiguracji, aby zastosować te sekwencje działania diod LED do pomiarów częstości akcji serca oraz SpO2 (ilustracja 4, u dołu).

Wygląd graficznego interfejsu użytkownika (GUI) oprogramowania MAXM86146 EV System Software firmy Maxim IntegratedIlustracja 4: graficzny interfejs użytkownika (GUI) oprogramowania MAXM86146 EV System Software pozwala deweloperom na ewaluację działania modułu MAXM86146 poprzez definiowanie różnych trybów działania, np. sekwencji dla diod LED (u góry), a następnie wykorzystanie tych sekwencji do pomiarów częstości akcji serca oraz SpO2 (u dołu). (Źródło ilustracji: Maxim Integrated).

W przypadku opracowywania niestandardowego oprogramowania, firma Maxim Integrated dostarcza pakiet oprogramowania algorytmów Wearable HRM & SpO2 dla modułu MAXM86146. Ponieważ moduł MAXM86146 dostarcza pomiary częstości akcji serca oraz SpO2 z wykorzystaniem oprogramowania układowego wbudowanego mikrokontrolera, proces wyodrębniania danych jest bardzo prosty. Pakiet oprogramowania firmy Maxim Integrated demonstruje procedurę inicjowania urządzenia oraz odczytu danych z bufora FIFO modułu MAXM86146 i analizy ich poszczególnych elementów (listing 1).

Kopiuj
typedef struct{
   uint32_t green_led_cnt;
   uint32_t ir_led_cnt;
   uint32_t red_led_cnt;
   uint32_t hr;
   uint32_t hr_conf;
   uint32_t spo2;
   uint32_t spo2_conf;
   uint32_t scd_state;
} mes_repor_t;
 
typedef struct {
   uint32_t led1;
   uint32_t led2;
   uint32_t led3;
   uint32_t led4;
   uint32_t led5;
   uint32_t led6;
} max8614x_mode1_data;
 
typedef struct {
   int16_t x;
   int16_t y;
   int16_t z;
} accel_mode1_data;
 
typedef struct __attribute__((packed)){
   uint8_t current_operating_mode; // mode 1 & 2
   // WHRM data
   uint16_t hr;                  // mode 1 & 2
   uint8_t hr_conf;              // mode 1 & 2
   uint16_t rr;                  // mode 1 & 2
   uint8_t rr_conf;              // mode 1 & 2
   uint8_t activity_class;       // mode 1 & 2
   // WSPO2 data
   uint16_t r;                   // mode 1 & 2
   uint8_t spo2_conf;            // mode 1 & 2
   uint16_t spo2;                // mode 1 & 2
   uint8_t percentComplete;      // mode 1 & 2
   uint8_t lowSignalQualityFlag; // mode 1 & 2
   uint8_t motionFlag;           // mode 1 & 2
  uint8_t lowPiFlag;            // mode 1 & 2
   uint8_t unreliableRFlag;      // mode 1 & 2
   uint8_t spo2State;            // mode 1 & 2
   uint8_t scd_contact_state;
} whrm_wspo2_suite_mode1_data;
 
void execute_data_poll( mes_repor_t* mesOutput ) {
 
[deleted lines of code]
 
  status = read_fifo_data(num_samples, WHRMWSPO2_FRAME_SIZE, &databuf[0], sizeof(databuf));
  if(status == SS_SUCCESS &&  num_samples > 0 && num_samples < MAX_WHRMWSPO2_SAMPLE_COUNT){  
 
  max8614x_mode1_data             ppgDataSample;
    accel_mode1_data                accelDataSamp;
    whrm_wspo2_suite_mode1_data     algoDataSamp;
 
    int sampleIdx = 0;
    int ptr =0;
    while( sampleIdx < num_samples ) {
 
      ppgDataSample.led1                 = (databuf[ptr+1] << 16) + (databuf[ptr+2] << 8) + (databuf[ptr+3] << 0);
      ppgDataSample.led2                 = (databuf[ptr+4] << 16) + (databuf[ptr+5] << 8) + (databuf[ptr+6] << 0);
      ppgDataSample.led3                 = (databuf[ptr+7] << 16) + (databuf[ptr+8] << 8) + (databuf[ptr+9] << 0);
      ppgDataSample.led4                 = (databuf[ptr+10] << 16)+ (databuf[ptr+11] << 8)+ (databuf[ptr+12] << 0);
      ppgDataSample.led5                 = (databuf[ptr+13] << 16)+ (databuf[ptr+14] << 8)+ (databuf[ptr+15] << 0);
      ppgDataSample.led6                 = (databuf[ptr+16] << 16)+ (databuf[ptr+17] << 8)+ (databuf[ptr+18] << 0);
      accelDataSamp.x                    = (databuf[ptr+19] << 8) + (databuf[ptr+20] << 0);
      accelDataSamp.y                    = (databuf[ptr+21] << 8) + (databuf[ptr+22] << 0);
      accelDataSamp.z                    = (databuf[ptr+23] << 8) + (databuf[ptr+24] << 0);
      algoDataSamp.current_operating_mode= (databuf[ptr+25]);
      algoDataSamp.hr                    = (databuf[ptr+26] << 8) + (databuf[ptr+27] << 0);
      algoDataSamp.hr_conf               = (databuf[ptr+28]);
      algoDataSamp.rr                    = (databuf[ptr+29] << 8) + (databuf[ptr+30] << 0);
      algoDataSamp.rr_conf               = (databuf[ptr+31]);
      algoDataSamp.activity_class        = (databuf[ptr+32]);
      algoDataSamp.r                     = (databuf[ptr+33] << 8) + (databuf[ptr+34] << 0);
      algoDataSamp.spo2_conf             = (databuf[ptr+35]);
      algoDataSamp.spo2                  = (databuf[ptr+36] << 8) + (databuf[ptr+37] << 0);
      algoDataSamp.percentComplete       = (databuf[ptr+38]);
      algoDataSamp.lowSignalQualityFlag  = (databuf[ptr+39]);
      algoDataSamp.motionFlag            = (databuf[ptr+40]);
      algoDataSamp.lowPiFlag             = (databuf[ptr+41]);
      algoDataSamp.unreliableRFlag       = (databuf[ptr+42]);
      algoDataSamp.spo2State             = (databuf[ptr+43]);
      algoDataSamp.scd_contact_state     = (databuf[ptr+44]);
 
      mesOutput->green_led_cnt           = ppgDataSample.led1;
      mesOutput->ir_led_cnt              = ppgDataSample.led2;
      mesOutput->red_led_cnt             = ppgDataSample.led3;
      mesOutput->hr                      = algoDataSamp.hr / 10;
      mesOutput->hr_conf                 = algoDataSamp.hr_conf;
      mesOutput->spo2                    = algoDataSamp.spo2 / 10;
      mesOutput->spo2_conf               = algoDataSamp.spo2_conf;
      mesOutput->scd_state               = algoDataSamp.scd_contact_state;
 
   /* printf(" greenCnt= %d , irCnt= %d , redCnt = %d ,"
                     " hr= %d , hr_conf= %d , spo2= %d , spo2_conf= %d , skin_contact = %d \r\n"
                     , mesOutput->green_led_cnt , mesOutput->ir_led_cnt , mesOutput->red_led_cnt
                     , mesOutput->hr , mesOutput->hr_conf , mesOutput->spo2 , mesOutput->spo2_conf , mesOutput->scd_state);
         */            
[deleted lines of code]

Listing 1: fragment kodu z pakietu oprogramowania firmy Maxim Integrated, który ilustruje podstawową technikę uzyskiwania pomiarów i innych danych z modułu pomiarowego parametrów życiowych. (Źródło kodu: Maxim Integrated)

Listing 1 ilustruje użycie procedury języka C execute_data_poll() odczytującej wartości częstości akcji serca oraz SpO2 z modułu MAXM86146. Kod ten odczytuje dane z bufora FIFO do lokalnego bufora databuf, a następnie mapuje zawartość bufora databuf do wystąpień w innych strukturach oprogramowania języka C. Oprócz zapisywania danych konfiguracyjnych i innych metadanych w tych wystąpieniach struktur, procedura ostatecznie podaje pomiary częstości akcji serca oraz SpO2 jako mesOutput, będące wystąpieniem struktury mes_repor_t. Aby wyświetlić wynik na konsoli, deweloper musi przekształcić ostatnią komendę printf z komentarza na polecenie.

Sprzęt i oprogramowanie modułu MAXM86146 znacznie upraszczają prace rozwojowe nad zdrowotnymi i sportowymi urządzeniami ubieralnymi. Jednak w przypadku urządzeń, które mają uzyskać aprobatę amerykańskiej FDA (Food and Drug Administration), deweloperzy muszą przeprowadzić odpowiednie badania wykazujące, że produkty gotowe oferują poziom działania zgodny z wymogami FDA. Pomimo że moduł MAXM86146 i jego wewnętrzne algorytmy zapewniają parametry pomiarowe klasy FDA, deweloperzy muszą zapewnić, że cały ich system, a nie tylko czujnik, spełnia wymagania FDA dotyczące parametrów działania.

Podsumowanie

Zainteresowanie urządzeniami ubieralnymi zapewniającymi dokładny pomiar częstości akcji serca oraz SpO2 stale rośnie, co spowodowane jest ostatnio rosnącą rolą danych SpO2 w monitorowaniu objawów choroby COVID-19. Wyspecjalizowane czujniki parametrów życiowych są w stanie wykonywać takie pomiary, jednak istnieje niewiele rozwiązań wielofunkcyjnych kompaktowych urządzeń ubieralnych, które zaspokajają potrzeby użytkowników, jeżeli chodzi o niewielkie rozmiary urządzeń i wydłużony czas pracy baterii. Miniaturowy moduł pomiarowy parametrów życiowych firmy Maxim Integrated, współpracujący z zestawem do szybkiego tworzenia prototypów stanowi efektywną alternatywę, która pozwala uzyskać pomiary klasy FDA przy minimalnym zużyciu energii.

DigiKey logo

Disclaimer: The opinions, beliefs, and viewpoints expressed by the various authors and/or forum participants on this website do not necessarily reflect the opinions, beliefs, and viewpoints of DigiKey or official policies of DigiKey.

Informacje o autorze

Image of Stephen Evanczuk

Stephen Evanczuk

Stephen Evanczuk has more than 20 years of experience writing for and about the electronics industry on a wide range of topics including hardware, software, systems, and applications including the IoT. He received his Ph.D. in neuroscience on neuronal networks and worked in the aerospace industry on massively distributed secure systems and algorithm acceleration methods. Currently, when he's not writing articles on technology and engineering, he's working on applications of deep learning to recognition and recommendation systems.

Informacje o wydawcy

Północnoamerykańscy redaktorzy DigiKey